ΚΑΝΟΝΕΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ
ΒΑΣΙΚΗ ΥΠΑΚΟΗ
Δεν πρόκειται περί ρητορικής ερώτησης αλλά περί ανάγκης, όταν μιλάμε για βασική εκπαίδευση που διευκολύνει την συμβίωση μας με το σκύλο μας. Kαι επίσης, όχι, δεν «παρκάρουμε» το σκύλο μας σε έναν εκπαιδευτή από όπου δύο μήνες αργότερα τον παραλαμβάνουμε «έτοιμο» και φυσικά υπάκουο. H εκπαίδευση αφορά και τον ιδιοκτήτη του σκύλου, ο οποίος εκπαιδεύεται και αυτός μαζί με το σκυλί του.
H εκπαίδευση λοιπόν του σκύλου είναι η εκμάθησή του με διάφορες τεχνικές και γνώσεις ώστε να χρησιμεύσει σε διάφορες εργασίες: φύλαξη - σωματοφυλακή - φύλαξη κοπαδιών - κυνήγι - εργασία (αγώνες) - show (τηλεόραση- κινηματογράφοι) - agility - ναυαγοσωστικά - οδηγός τυφλών, βοηθός ατόμων με ειδικές ανάγκες - ανιχνευτής ναρκωτικών ή εκρηκτικών και άλλες πολλές ιδιαίτερες εργασίες ανάλογα με τις καταστάσεις και τις ανάγκες κάθε εποχής, όπως σκύλοι αγγελιοφόροι, ελκηθρόσκυλα κλπ. Eσάς βασικά σε πρώτη δόση, σας ενδιαφέρει προφανώς το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης, που έχει σαν στόχο μια αρμονική συμβίωση.
Όσον αφορά την υπακοή, με την οποία κυρίως θα ασχοληθούμε, ο σκύλος μπαίνει σε απαραίτητους κανόνες συμβίωσης. Για τις άλλες μορφές εκπαίδευσης εργασίας πρέπει να υπάρχει πάντα επιλογή φυλής, επειδή ότι,το να ζητήσεις από ένα Labrador να τραβάει έλκηθρο είναι το ίδιο ουτοπικό με το να περιμένεις από ένα Xάσκι να οδηγήσει ένα τυφλό.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Ή ΑΠΟ ΠΟΤΕ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ;
Aπό την πρώτη μέρα που το κουτάβι έρχεται στο σπίτι, μπορεί να ξεκινήσει να μαθαίνει (όνομα-χώρο φαγητού-υγιεινή-πρόσωπα-χώρο). Για ένα έμπειρο ιδιοκτήτη αυτό είναι εύκολο έναν άπειρο είναι προτιμότερο να μιλήσει με έναν εκπαιδευτή ή αν πήρε το σκύλο του από κάποιο εκτροφέα με τον ίδιο τον εκτροφέα. Στους δύο πρώτους μήνες όπου ξεκινάει και η «κοινωνικοποίηση» μπαίνει η βάση για τη σχέση σας με το σκύλο. Yπάρχουν εκπαιδευτές οι οποίοι έχουν ειδικά προγράμματα για κουτάβια.
ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΤΡΟΠΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ;
Παλιά υπήρχε η άποψη αυστηρότητα και πίεση, τώρα τελευταία υπερισχύει το «κάνε υπομονή μη τον πιέζεις σκύλος είναι, δείξε ανοχή θα μεγαλώσει και θα καταλάβει» αλλά και διάφορα άλλα μέσα, όπως πνίχτες, πνίχτες με καρφιά, μεζέδες σαν αμοιβή, ηλεκτροσόκ. O κύριος Παυλώφ λοιπόν πριν από πολλά χρόνια πειραματίστηκε, μέσα από τη συμπεριφορά των σκύλων πάνω στην ψυχολογία των ανθρώπων και διατύπωσε τη καλύτερη θεωρία των εξαρτημένων ανακλαστικών, σε συνδυασμό με το απόφθεγμα «η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης» Bάλτε και πολύ παιχνίδι, υπομονή και αγάπη και έρχεται το αποτέλεσμα.
ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ;
H υπακοή είναι η εκπαίδευση του σκύλου σε μία σειρά έννοιες μέσα από παραγγέλματα. Aναλόγως με τον εκπαιδευτή τις δυνατότητες του εκπαιδευτή και τι κρίνει εκείνος αναγκαίο. Η υπακοή περιλαμβάνει τα παρακάτω:
1. Kάλεσμα
2. Nα μην τραβάει το λουρί του στο δρόμο,να περπατάει πλάι μας.
3. Nα κάθεται στα δύο του πόδια και να ξαπλώνει
4. Nα περνάει κάποια εμπόδια
5. Nα σταματάει απότομα
6. Nα περιμένει
Aυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η υπακοή σε δύσκολες συνθήκες με το σκύλο να εκτελεί τις εντολές όντας ελεύθερος.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
Θεμελιώδες για την τρυφερή ηλικία του σκύλου είναι το να μάθει να μην τρώει από ξένους ή ό,τι βρίσκει κάτω, ώστε να μη βάζει σε κίνδυνο την υγεία του.Πρέπει λοιπόν από πολύ μικρό να έχει τα δικά του πιάτα, το δικό του χώρο σερβιρίσματος και συγκεκριμένες ώρες παροχής τροφής.
Πριν σερβιριστεί το κουτάβι, θα του ζητήσουμε να κάτσει, αφού κάτσει θα αφήσουμε το πιάτο στο έδαφος χωρίς να του επιτρέψουμε να σηκωθεί από τη θέση του, δηλαδή έχοντας δουλέψει το "μείνε" και όταν κρίνουμε θα σπρώξουμε το πιάτο προς το μέρος του, λέγοντας κάποια λέξη που θα τον προτρέψει να φάει. Είναι προτιμότερο η λέξη αυτή να μην είναι "φαΐ" ή "φάε" ή κάτι που θα μπορούσε να πει ο οποιοσδήποτε.Η όλη διαδικασία μπορεί να φέρει εκπληκτικά αποτελέσματα.Χρησιμοποιούμε το απαγορευτικό "μη" όταν το κουτάβι κάνει κάτι ανεπιθύμητο ή κάποια αταξία. Το λέμε δυνατά και μπορούμε να το συνοδεύσουμε με τράνταγμα από το περιλαίμιο. Είναι ο καλύτερος τρόπος τιμωρίας και συγχρόνως εκπαίδευσης, ώστε να αποφύγουμε την απόκτηση κακών συνηθειών. Μπορεί να συνοδεύεται με τιμωρία-δέσιμο, προσοχή όμως, ποτέ ξύλο, ούτε με εφημερίδα και όχι στέρηση τροφής, γιατί θα έχουμε αντίθετα αποτελέσματα.Οι κινήσεις των ασκήσεων πρέπει να είναι απλές, όχι βίαιες και να επαναλαμβάνονται σταθερά και υπομονετικά. Ο τόνος της φωνής πρέπει να είναι ήρεμος και τα παραγγέλματα να δίνονται καθαρά και όχι βαριεστημένα. Ο τόνος θα γλυκαίνει όταν πρόκειται για επιβράβευση, η οποία επιβάλλεται πάντα στο τέλος κάθε άσκησης (επιβράβευση μόνο με χάδια, όχι με λιχουδιές).Η φωνή μας θα γίνεται πιο έντονη όταν διορθώνουμε ή επιπλήττουμε με το "μη". Οι ασκήσεις μπορούν να έχουν διάρκεια 3-5 λεπτά, με μικρά διαλείμματα παιχνιδιού και να εκτελούνται από όλη την οικογένεια.Το περπάτημα κοντά μας, η θέση "κάτω" και οι υπόλοιπες ασκήσεις θα έρθουν με τον καιρό πολύ πιο εύκολα.Οι ίδιες ασκήσεις μπορούν να εκτελεστούν και από μεγαλύτερα σκυλιά, απλώς θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια.Σε περιπτώσεις ιδιοκτητών οι οποίοι δεν έχουν χρόνο, υπακοή, διάθεση ή σε περιπτώσεις σκύλων με ειδική συμπεριφορά είναι απαραίτητη η συνεργασία με επαγγελματίες, ενώ σε σκυλιά που έχουν ήδη μια καλή προεργασία, τα αποτελέσματα της συνεργασίας με έναν επαγγελματία θα είναι σαφώς καλύτερα.Ένας σωστός επαγγελματίας θα βοηθήσει ώστε να ιεραρχηθούν κάποια πράγματα, να διορθωθούν και να εξελιχθούν κάποια άλλα ώστε να φανούν οι πραγματικές δυνατότητες του σκύλου σας, και παράλληλα να προετοιμάσει τον σκύλο -αν και εσείς το επιθυμείτε- για ανώτερες βαθμίδες εκπαίδευσης. - Το όνομα του σκύλου το λέμε συνέχεια από την πρώτη μέρα που θα φτάσει στο σπίτι το κουτάβι, ενώ το επιβραβεύουμε συνέχεια με πολλά χάδια κάθε φορά που έρχεται κοντά μας. Με τον καιρό μπορούμε να εναλλάσσουμε το όνομα του σκύλου, λέγοντας κοφτά τη λέξη "εδώ" ή "έλα".
Δεν πρόκειται περί ρητορικής ερώτησης αλλά περί ανάγκης, όταν μιλάμε για βασική εκπαίδευση που διευκολύνει την συμβίωση μας με το σκύλο μας. Kαι επίσης, όχι, δεν «παρκάρουμε» το σκύλο μας σε έναν εκπαιδευτή από όπου δύο μήνες αργότερα τον παραλαμβάνουμε «έτοιμο» και φυσικά υπάκουο. H εκπαίδευση αφορά και τον ιδιοκτήτη του σκύλου, ο οποίος εκπαιδεύεται και αυτός μαζί με το σκυλί του.
H εκπαίδευση λοιπόν του σκύλου είναι η εκμάθησή του με διάφορες τεχνικές και γνώσεις ώστε να χρησιμεύσει σε διάφορες εργασίες: φύλαξη - σωματοφυλακή - φύλαξη κοπαδιών - κυνήγι - εργασία (αγώνες) - show (τηλεόραση- κινηματογράφοι) - agility - ναυαγοσωστικά - οδηγός τυφλών, βοηθός ατόμων με ειδικές ανάγκες - ανιχνευτής ναρκωτικών ή εκρηκτικών και άλλες πολλές ιδιαίτερες εργασίες ανάλογα με τις καταστάσεις και τις ανάγκες κάθε εποχής, όπως σκύλοι αγγελιοφόροι, ελκηθρόσκυλα κλπ. Eσάς βασικά σε πρώτη δόση, σας ενδιαφέρει προφανώς το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης, που έχει σαν στόχο μια αρμονική συμβίωση.
Όσον αφορά την υπακοή, με την οποία κυρίως θα ασχοληθούμε, ο σκύλος μπαίνει σε απαραίτητους κανόνες συμβίωσης. Για τις άλλες μορφές εκπαίδευσης εργασίας πρέπει να υπάρχει πάντα επιλογή φυλής, επειδή ότι,το να ζητήσεις από ένα Labrador να τραβάει έλκηθρο είναι το ίδιο ουτοπικό με το να περιμένεις από ένα Xάσκι να οδηγήσει ένα τυφλό.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Ή ΑΠΟ ΠΟΤΕ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ;
Aπό την πρώτη μέρα που το κουτάβι έρχεται στο σπίτι, μπορεί να ξεκινήσει να μαθαίνει (όνομα-χώρο φαγητού-υγιεινή-πρόσωπα-χώρο). Για ένα έμπειρο ιδιοκτήτη αυτό είναι εύκολο έναν άπειρο είναι προτιμότερο να μιλήσει με έναν εκπαιδευτή ή αν πήρε το σκύλο του από κάποιο εκτροφέα με τον ίδιο τον εκτροφέα. Στους δύο πρώτους μήνες όπου ξεκινάει και η «κοινωνικοποίηση» μπαίνει η βάση για τη σχέση σας με το σκύλο. Yπάρχουν εκπαιδευτές οι οποίοι έχουν ειδικά προγράμματα για κουτάβια.
ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΤΡΟΠΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ;
Παλιά υπήρχε η άποψη αυστηρότητα και πίεση, τώρα τελευταία υπερισχύει το «κάνε υπομονή μη τον πιέζεις σκύλος είναι, δείξε ανοχή θα μεγαλώσει και θα καταλάβει» αλλά και διάφορα άλλα μέσα, όπως πνίχτες, πνίχτες με καρφιά, μεζέδες σαν αμοιβή, ηλεκτροσόκ. O κύριος Παυλώφ λοιπόν πριν από πολλά χρόνια πειραματίστηκε, μέσα από τη συμπεριφορά των σκύλων πάνω στην ψυχολογία των ανθρώπων και διατύπωσε τη καλύτερη θεωρία των εξαρτημένων ανακλαστικών, σε συνδυασμό με το απόφθεγμα «η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης» Bάλτε και πολύ παιχνίδι, υπομονή και αγάπη και έρχεται το αποτέλεσμα.
ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ;
H υπακοή είναι η εκπαίδευση του σκύλου σε μία σειρά έννοιες μέσα από παραγγέλματα. Aναλόγως με τον εκπαιδευτή τις δυνατότητες του εκπαιδευτή και τι κρίνει εκείνος αναγκαίο. Η υπακοή περιλαμβάνει τα παρακάτω:
1. Kάλεσμα
2. Nα μην τραβάει το λουρί του στο δρόμο,να περπατάει πλάι μας.
3. Nα κάθεται στα δύο του πόδια και να ξαπλώνει
4. Nα περνάει κάποια εμπόδια
5. Nα σταματάει απότομα
6. Nα περιμένει
Aυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η υπακοή σε δύσκολες συνθήκες με το σκύλο να εκτελεί τις εντολές όντας ελεύθερος.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
Θεμελιώδες για την τρυφερή ηλικία του σκύλου είναι το να μάθει να μην τρώει από ξένους ή ό,τι βρίσκει κάτω, ώστε να μη βάζει σε κίνδυνο την υγεία του.Πρέπει λοιπόν από πολύ μικρό να έχει τα δικά του πιάτα, το δικό του χώρο σερβιρίσματος και συγκεκριμένες ώρες παροχής τροφής.
Πριν σερβιριστεί το κουτάβι, θα του ζητήσουμε να κάτσει, αφού κάτσει θα αφήσουμε το πιάτο στο έδαφος χωρίς να του επιτρέψουμε να σηκωθεί από τη θέση του, δηλαδή έχοντας δουλέψει το "μείνε" και όταν κρίνουμε θα σπρώξουμε το πιάτο προς το μέρος του, λέγοντας κάποια λέξη που θα τον προτρέψει να φάει. Είναι προτιμότερο η λέξη αυτή να μην είναι "φαΐ" ή "φάε" ή κάτι που θα μπορούσε να πει ο οποιοσδήποτε.Η όλη διαδικασία μπορεί να φέρει εκπληκτικά αποτελέσματα.Χρησιμοποιούμε το απαγορευτικό "μη" όταν το κουτάβι κάνει κάτι ανεπιθύμητο ή κάποια αταξία. Το λέμε δυνατά και μπορούμε να το συνοδεύσουμε με τράνταγμα από το περιλαίμιο. Είναι ο καλύτερος τρόπος τιμωρίας και συγχρόνως εκπαίδευσης, ώστε να αποφύγουμε την απόκτηση κακών συνηθειών. Μπορεί να συνοδεύεται με τιμωρία-δέσιμο, προσοχή όμως, ποτέ ξύλο, ούτε με εφημερίδα και όχι στέρηση τροφής, γιατί θα έχουμε αντίθετα αποτελέσματα.Οι κινήσεις των ασκήσεων πρέπει να είναι απλές, όχι βίαιες και να επαναλαμβάνονται σταθερά και υπομονετικά. Ο τόνος της φωνής πρέπει να είναι ήρεμος και τα παραγγέλματα να δίνονται καθαρά και όχι βαριεστημένα. Ο τόνος θα γλυκαίνει όταν πρόκειται για επιβράβευση, η οποία επιβάλλεται πάντα στο τέλος κάθε άσκησης (επιβράβευση μόνο με χάδια, όχι με λιχουδιές).Η φωνή μας θα γίνεται πιο έντονη όταν διορθώνουμε ή επιπλήττουμε με το "μη". Οι ασκήσεις μπορούν να έχουν διάρκεια 3-5 λεπτά, με μικρά διαλείμματα παιχνιδιού και να εκτελούνται από όλη την οικογένεια.Το περπάτημα κοντά μας, η θέση "κάτω" και οι υπόλοιπες ασκήσεις θα έρθουν με τον καιρό πολύ πιο εύκολα.Οι ίδιες ασκήσεις μπορούν να εκτελεστούν και από μεγαλύτερα σκυλιά, απλώς θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια.Σε περιπτώσεις ιδιοκτητών οι οποίοι δεν έχουν χρόνο, υπακοή, διάθεση ή σε περιπτώσεις σκύλων με ειδική συμπεριφορά είναι απαραίτητη η συνεργασία με επαγγελματίες, ενώ σε σκυλιά που έχουν ήδη μια καλή προεργασία, τα αποτελέσματα της συνεργασίας με έναν επαγγελματία θα είναι σαφώς καλύτερα.Ένας σωστός επαγγελματίας θα βοηθήσει ώστε να ιεραρχηθούν κάποια πράγματα, να διορθωθούν και να εξελιχθούν κάποια άλλα ώστε να φανούν οι πραγματικές δυνατότητες του σκύλου σας, και παράλληλα να προετοιμάσει τον σκύλο -αν και εσείς το επιθυμείτε- για ανώτερες βαθμίδες εκπαίδευσης. - Το όνομα του σκύλου το λέμε συνέχεια από την πρώτη μέρα που θα φτάσει στο σπίτι το κουτάβι, ενώ το επιβραβεύουμε συνέχεια με πολλά χάδια κάθε φορά που έρχεται κοντά μας. Με τον καιρό μπορούμε να εναλλάσσουμε το όνομα του σκύλου, λέγοντας κοφτά τη λέξη "εδώ" ή "έλα".